Η συνέντευξη του ΛΙΟΣΑΤΟΥ σε BLOG της ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Καλησπέρα Διονύση. Καταρχήν θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια για την καριέρα σου μετά το πέρασμα σου από τη Ζάκυνθο. Σε ποιες ομάδες αγωνίστηκες.
Πήγα στην Κύπρο, Β Εθνική. Ονίσυλος λεγόταν η ομάδα. Στη συνέχεια πέρασα από τον Πανηλειακό, τον Απόλλων Αθηνών, τον Αχαρναικό, τον ΟΦΗ, τη Ρόδο, τα Τρίκαλα, τον Ασπρόπυργο και τώρα είμαι στον Μανδραϊκό.
Δυστυχώς στη χώρα που ζούμε το επίπεδο σε όλους τους τομείς πάνω στο ποδόσφαιρο είναι χειρότερο και από την Ουγκάντα! Ίσως είμαστε η μοναδική χώρα που εκτός από τη Σούπερ Λίγκ δεν έχουν ξεκινήσει τα πρωταθλήματα Β, Γ , Δ Εθνικής. Πλέον είναι ελάχιστοι οι ποδοσφαιριστές που έχουν την τύχη να ανήκουν σε ένα υγιές σωματείο και εγώ θεωρώ πως είμαι ένας από αυτούς γιατί ο Μανδραϊκός σαν ομάδα έχει υψηλές βλέψεις και προοπτική και τα επόμενα χρόνια πιστεύω πως θα απασχολήσει πολύ όλους όσους ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Δεν ήμουν διατεθειμένος να περιμένω το κράτος πότε θα πάρει αποφάσεις για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στράφηκα στον Μανδραϊκό. Εκεί που με προσέγγισε ο πρόεδρος της ομάδας ο κ. Χρήστος Γιάλιας με τον καλύτερο τρόπο και με κέρδισε αμέσως.
Πες μας δυο λόγια για τη νέα σου ομάδα, τον Μανδραϊκό, για τους στόχους της και τις μέχρι τώρα εντυπώσεις σου από αυτήν.
Οι στόχοι της ομάδας είναι κάθε χρόνο να παίρνει πρωταθλήματα μέχρι να φτάσει στη Σούπερ Λίγκ! Υπάρχει πολλή διάθεση από όλους στην ομάδα από τον πρόεδρο, τον προπονητή, τους παίχτες. Λειτουργούν όλα ρολόι και έχουμε τη δυνατότητα να δουλεύουμε σε συνθήκες που θα ζήλευαν ακόμα και ομάδες Α Εθνικής.
Είχες προτάσεις για να συνεχίσεις την καριέρα σου από ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών φέτος το καλοκαίρι;
Ναι, είχα αρκετές προτάσεις αλλά ευτυχώς επέλεξα τον Μανδραικό.
Πάμε τώρα στην ομάδα της Ζακύνθου. Τι θυμάσαι από την ομάδα αλλά και από το νησί γενικότερα;
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που αγωνιζόμουν με τη φανέλα της Ζακύνθου. Μόνο καλές αναμνήσεις έχω στο μυαλό μου από εκείνη τη σεζόν και από το πέρασμα μου από το νησί. Οι συνθήκες τότε ίσως να μην ήταν και ότι καλύτερο όμως είχαμε πολύ δυνατό σύνολο σαν ομάδα και ήμασταν όλοι αγαπημένοι μεταξύ μας. Πέρασα μια από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας μου και είχα και τη μεγαλύτερη βοήθεια από όλες τις άλλες. Είχα πάρα πολύ κοντά μου τον Άγιο Διονύσιο τον οποίο τον επισκεπτόμουν επί καθημερινής βάσεως.
Είπες ότι έχεις πάρα πολύ καλές αναμνήσεις. Θυμάσαι να μας περιγράψεις την καλύτερη από αυτές;
Ειλικρινά έχω πολλές καλές αναμνήσεις. Δεν ξέρω ίσως το ντεμπούτο μου με τη φανέλα της Ζακύνθου όπου σκόραρα δυο φορές ήταν και η καλύτερη ανάμνηση διότι μου έδωσε ώθηση για μια εξίσου καλή συνέχεια.
Ο κόσμος της Ζακύνθου παρα τα χρόνια που έχουν περάσει δεν σε έχει ξεχάσει και σε θαυμάζει. Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα προς τον κόσμο μέσα από αυτήν εδώ τη συνέντευξη;
Στην ομάδα ήμουν τη σεζόν 2002-2003 είναι αρκετά χρόνια πριν και το ότι δεν με έχετε ξεχάσει αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί η αλήθεια είναι ότι στον ποδοσφαιριστή αυτό δίνει δύναμη για να συνεχίσει την πορεία του. Αν θέλεις είναι ένας προσωπικός στόχος αυτός, στς ομάδες που αγωνίζομαι δεν θέλω να περνάω απαρατήρητος. Δίνω τα πάντα και προσπαθώ να τους κάνω όλους να με εκτιμήσουν και να μην με ξεχάσουν. Εύχομαι στην ομάδα της Ζακύνθου τα καλύτερα μέσα από την καρδιά μου.
Θα επέστρεφες σε μια μεγαλύτερη κατηγορία αν είχες κάποια πρόταση;
Δεν πιστεύω πως η ομάδα που είμαι έχει να ζηλέψει κάτι από ομάδες των παραπάνω κατηγοριών, αλλά και να υπάρξει πρόταση δεν νομίζω να μου το επέτρεπε ο πρόεδρος του Μναδραϊκού κ. Χρήστος Γιάλιας.
Αν αυτή η πρόταση ερχόταν στο μέλλον από την ομάδα της Ζακύνθου θα το σκεφτόσουν να επέστρεφες;
(Γέλια). Τώρα μου βάζεις δύσκολα! Το σίγουρο είναι ότι θα το σκεφτόμουν έντονα!!!
Πως βλέπεις όλα αυτά που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο τον τελευταίο καιρό;
Τραγικά...Όπως είπα και πριν στην Ουγκάντα είναι καλύτερα από εδώ.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πεις ποία ήταν η κορυφαία στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου.
Ο Θεός με έχει αξιώσει να πάρω τρία πρωταθλήματα, ένα με τη Ρόδο, ένα με τα Τρίκαλα και ένα με τον Απόλλονα αλλά η κορυφαία και πιο έντονη στιγμή της καριέρας μου μέχρι σήμερα είναι ο αγώνας μπαράζ μεταξύ Ρόδου και Παναιτωλικού. Ήταν απίστευτη εμπειρία και με δεκαπέντε χιλιάδες κόσμου να βράζει.
* Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Διονύση Λιοσάτο για αυτήν την συνέντευξη που μας παραχώρησε και να του ευχηθούμε υγεία και πετύχει τους στόχους του μέσα από τη νέα του ομάδα, τον Μανδραϊκό
ΠΗΓΗ : http://apszakynthos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου